DAY 17 to 23 : Mr. & Mrs. PADOKO

DAY 17: mercredi 19 juillet

La nuit du mardi au mercredi fut très mouvementée pour Geert. En effet, nous avons mis notre plan à exécution afin qu’il passe la meilleure nuit de sa vie. C’est à minuit, deux heures après le couché et pile poil au moment où Geert dort profondément qu’Aushim utilise son superbe bâton en bois pour frapper à de nombreuses reprises très fort sur la tôle du toit. Ces bruits assourdissants réveillent le malheureux qu’on entend jurer « Put*** wat is dat ?! ». Mais évidemment personne ne réagit. Deux heures plus tard (2h du matin) c’est au tour de Gil de réveiller Geert d’une façon plutôt particulière. Il met des gants noirs, sort de la chambre et à travers la fenêtre qui donne sur le lit, il murmure : « Mzungu, Mzungu » (traduction : Homme blanc, homme blanc). Ne voyant pas le visage de Gil, Geert sursaute sans comprendre ce qui lui arrive. Il essaye de réveiller Aushim qui, encore une fois, fait semblant de dormir. Très mal à l’aise, il essaye malgré tout de se rendormir… Malheureusement pour lui, Gil recommence sa scène. Troisième appel à l’aide de Geert « Aushim ! Aushim ! ».
Il parvient « finalement » à le réveiller et explique la situation avec une voix légèrement paniquée. Ce dernier fait semblant de somnoler et lui répond que c’est sans doute le fou du village.
Entendant les plaintes du pauvre Mzungu, Gil et fini par se montrer. Ce qui provoque l’hilarité du groupe pendant encore une bonne demi-heure. Après cela, tout le monde retourne dormir.

Le reste de la journée est beaucoup plus reposant, nous creusons une dernière partie qui servira à relier le grand panneau solaire aux tranchées et nous continuons également à déposer les tuyaux.

Pendant la longue pause de midi (en attendant la livraison du reste du matériel), Evy apprend les règles du UNO à ceux de GenCoo. Les garçons quant à eux décident de couper les cheveux de Chris.
Après de nombreuses tentatives et des rires à n’en plus finir, le résultat final ne plait malheureusement pas vraiment à Chris ! On joue encore quelques parties d’UNO avec les locaux pour ensuite rejoindre le chantier. A notre grande surprise, à notre retour du chantier, nous remarquons que GenCoo a pris goût à UNO : ils ont passé toute l’après-midi à y jouer.

 Les gamins « à qui Chris faisaient confiance » s’amusent avec les cheveux de Chris

 Introduction du jeu d’UNO auprès de GenCoo

DAY 18: jeudi 20 juillet

Nous nous réveillons en espérant finir le chantier aujourd’hui, juste avant de partir pour le mariage de Shadreck. Après avoir offert les t-shirts de Edukado à tout le staff de GenCoo, nous repartons bosser à forte allure ! On va malheureusement vite se rendre compte que notre dernière bobine d’électricité (qui doit normalement faire 100m) n’en fait que 60m… Il nous manque donc un petit 25m pour finir le chantier. Nous devons du coup, encore une fois, demander à Shadreck d’en acheter. Le souci est que ce dernier ne revient que le soir vu tous les préparatifs nécessaires au bon déroulement de son mariage.

 Tout le staff de GenCoo reçoit un t-shirt d’Edukado

A son retour, vers 20h30, Evy, Fred et Aushim décident de finir le chantier dans le noir total, juste accompagnés de lampes de poche. Certains de nos ouvriers décident volontairement de nous aider ce qui nous rend la tâche plus facile. Nous finissons donc le chantier en une petite heure. Quel soulagement, après 18 jours au Malawi, toutes les tranchées ainsi que la tuyauterie sont terminées ! Nous pouvons enfin aborder la finition du projet : installation de la pompe et des panneaux solaires. Mais avant cela, le mariage de Shadreck !

DAY 19: vrijdag 21 juli

Vrijdag begint voor ons al bij het ochtendgloren. We moeten vandaag vroeg vertrekken, omdat we lang gaan moeten rijden, heel lang zal later blijken. Shadreck stapt dit weekend in het huwelijksbootje met Rachel in zijn geboortedorp. Met een gehuurd busje, volgestouwd met mensen en valiezen vatten we onze reis aan. Voor wie denkt dat het openbaar vervoer nemen in Brussel onaangenaam is, in Malawi is een privébusje vele malen erger. Een gebrek aan plaats en frisse lucht om er maar enkele te noemen. Na een busreis van 10 (!) uur komen we aan in het geboortedorp waar een massa mensen ons (en voornamelijk Shadreck en Rachel) al zingend en dansend verwelkomen. 

De busreis op zijn Afrikaans

Na een deugddoende maaltijd barst er in het dorp een openluchtfeest uit. Een pickup met boxen wordt door de lokale DJ gebruikt als podium en er wordt tot in de vroege uurtjes gedanst in heel het dorp met de sterrenhemel als decor. Als enige mzungu’s in de menigte, stoppen de dorpelingen rondom ons al snel met dansen om een kring rond ons te vormen en onze westerse dansmoves te bewonderen.  

 Shadreck en Rachel worden zingend en dansend verwelkomd

Dat we uiteindelijk 7 mensen op 5 matrassen moesten puzzelen was kinderspel aangezien we eerder op de dag met 16 mensen in een busje van 12 hadden gereisd 😊.

DAY 20: zaterdag 22 juli

Vandaag is het de grote dag voor Shadreck en Rachel, zij zullen voortaan als man en vrouw door het leven gaan. In konvooi rijden we naar de kerk waar de ceremonie zal plaatsvinden. De lokale beats knallen al door de luidsprekers en het dansen wordt al aangevat voor de bruid en bruidegom zijn aangekomen. Nadat iedereen heeft plaatsgenomen, komen de getuigen al dansend binnen, waarna ook Rachel en Shadreck de kerk worden binnengeleid.

 Team Malawi 2017 klaar voor de trouw!

Na wat ongetwijfeld mooie woorden waren van de priester werd het huwelijk gezegend en de ringen over de vingers geschoven. Om deze memorabele dag te vereeuwigen, ging het echtpaar samen met de getuigen enkele foto’s nemen bij een mooie gedenkplaats vlakbij de imposante Barcelona Bridge. 

 Shadreck en Rachel tijdens de fotoshoot

In de namiddag ging de ceremonie verder en werd er gedanst, geld gegeven, gespeecht voor het echtpaar. Dit alles voor niet minder dan 2000 mensen die kwamen meevieren. Edukado had de eer om het echtpaar te mogen toespreken en hen geluk te wensen met hun huwelijk, maar ook om een paar keer te dansen. Evy en Aushim voerden zelf een dansbattle uit (onderling en ook tegen de dichte vriendenkring van Shadreck), wat werd toegejuicht door iedereen. 

 De dansbattle tijdens de ceremonie

Deze onvergetelijke dag kroop in de kleren en na een lekker stukje kip en een gezellig kampvuur kropen we snel onder de lakens.

DAY 22: zondag 23 juli

Op het menu: een vroege ochtend met enkele lange busritten en een safari. Uiteraard niet zonder de nodige vertragingen om redenen die tot vandaag nog steeds onduidelijk zijn. Wat we wel zeker weten is dat de busrit nog onaangenamer was dan de vorige. De voornaamste reden is dat de beperkte beenruimte nu volledig wordt ingenomen door extra bagage. Gelukkig compenseert het vooruitzicht van de safari de moeilijke reisomstandigheden. Alle verwachtingen worden moeiteloos ingelost. We staan op steenworp van nijlpaarden, olifanten en Pumba’s. Onze gids vertrouwt ons nog toe dat giraffen hier niet voorkomen, maar dat binnenkort wel enkele leeuwen zullen worden geimporteerd. 

 Nijlpaarden in National Liwonde Safari Park

Wat we toen nog niet wisten is dat het spannendste deel van de dag nog moest komen. We hadden nog een busrit van 2 uur (al bleek 5 uur een betere schatting te zijn) voor de boeg richting Lake Malawi, de tweede stop op ons toeristische doortocht. Toen we met het busje op topsnelheid aan het cruisen waren in het donker, begaf plots het stukje touw dat onze koffer toehield. De noodkreten vanop de achterbank waren legio, maar tevergeefs. Een deel van de koffers en een reservewiel vlogen uit het busje en kwamen ergens in de onverlichte berm terecht. Na een zoektocht werd alles teruggevonden en de koffer werd terug vakkundig vastgebonden met een ander stukje veter. Nadat we enkele uren later toekwamen op onze lodge aan Lake Malawi deden we onszelf te goed aan een warme douche, een echte WC (wat een luxe!) en enkele drankjes.

DAY 23: maandag 24 juli

´s Avonds grote man, ´s ochtends Dafalgan. De drankjes van gisteren hebben hun sporen nagelaten op ons ochtendhumeur. We besluiten het ontbijt om te boeken tot een brunch. Ovenverse croissants waren er niet meer, maar gelukkig waren er nog cornflakes, eitjes, worstjes en warme chocomelk.

De rest van de dag werd er heerlijk gezwommen in het zoete water van Lake Malawi en werkte Evy haar kleurtje bij onder de idyllische zonnestralen die neervielen op het strand. 

Onze drie modellen tijdens het zonnebaden.

FR. Ecrit par Aushim et Fred / NL. Geschreven door Aushim en Geert